Instrukcja i utrzymanie foliarów

TECHNIKI ŁĄCZENIA

Fornir można kleić na wszystkich podłożach drewnopochodnych klejami mocznikowymi lub winylowymi. Do klejenia na podłożach z różnych materiałów zalecamy najpierw przeprowadzenie testów w celu sprawdzenia ewentualnych problemów technicznych i oceny wydajności gotowego produktu.

KLEJENIE KLEJAMI MOCZNIKOWYMI

Używając klejów mocznikowych, generalnie zaleca się unikanie nakładania więcej niż 150 g/m2, przy ciśnieniach od 1,5 bara do 3 barów i temperaturach fornirowania od 80°C do 125°C. Do kleju można dodawać dodatki w celu dostosowania jego właściwości reologicznych i uniknięcia niepożądanego wypływu. Sugerujemy również pigmentowanie kleju odcieniami zbliżonymi do koloru forniru.

KLEJENIE KLEJAMI WINYLOWYMI

Ze względu na termoplastyczne właściwości tego rodzaju kleju, ilość do nałożenia musi być dokładnie regulowana w zależności od forniru, podłoża i rodzaju użytej prasy, aby uniknąć nieprzyjemnego wypływu, który jest trudny do usunięcia podczas operacji szlifowania. Ogólnie rzecz biorąc, ilość użytego kleju winylowego powinna wynosić od 80 g/m2 do 110 g/m2, przy ciśnieniach od 1,5 bara do 3,5 bara i temperaturach fornirowania od 60°C do 80°C.

SZLIFOWANIE

Aby usunąć z produktu wszelkie ślady manipulacji i/lub kleju pozostałe po operacji klejenia, fornir należy przeszlifować papierem ściernym o gradacji 100/150/180, używanym pojedynczo lub kolejno na szlifierkach ręcznych lub automatycznych. Szlifowanie wykonywane pod kątem prostym do usłojenia, jeśli jest wykonywane z dużą siłą, może pozostawić na materiale widoczne mikrorysy lub pęknięcia; konieczne jest zatem wcześniejsze przeprowadzenie testów w celu oceny wyniku i podjęcia decyzji, które konkretne techniki szlifowania należy zastosować.

LAKIEROWANIE

Fornir można lakierować metodami i klasami produktów zalecanymi do lakierowania naturalnego drewna, które mają na celu ochronę materiału przed zjawiskami chemicznymi/fizycznymi (fotodegradacja, degradacja termiczna) i mechanicznymi (zadrapania, uderzenia itp.). W każdym przypadku zaleca się dokładne przestrzeganie instrukcji producenta lakieru oraz przeprowadzenie testów przed poddaniem forniru wielowarstwowego procesom lakierowania.

KONSERWACJA FORNIRÓW

Ponieważ fornir składa się głównie z naturalnego drewna, jego zawartość wilgoci może się różnić w zależności od środowiska, w którym jest przechowywany i obrabiany; zalecamy zatem utrzymywanie w pomieszczeniach przeznaczonych do przechowywania i obróbki forniru wilgotności względnej od 50% do 80% (Ur) w temperaturze odniesienia 20-22°C. Unikać wszelkiego kontaktu, nawet tymczasowego, z wodą lub innymi cieczami, kondensacją i kapaniem na powierzchnię produktu. Produkt należy przechowywać płasko na wysokości co najmniej 200-250 mm od podłogi, a fornir musi być chroniony przed światłem, zarówno bezpośrednim, jak i pośrednim.